Οι άνθρωποι περνάνε φάσεις. Υπάρχουν περιπτώσεις που οι ίδιοι δεν το αντιλαμβάνονται ή το καταλαβαίνουν αλλά δεν ξέρουν πώς έφτασαν σ'αυτό το σημείο. Συνήθως είναι δύσκολο κάποιος να συνειδητοποιήσει πώς φτάνει σε μία κατάσταση και τι είναι αυτό που τον επηρέασε, ειδικά όταν δεν αναζητά αυτές τις απαντήσεις.
Τις τελευταίες μέρες περνάω κι εγώ τη φάση μου. Σκέφτομαι τι δρόμο θα μπορούσα να ακολουθήσω στη ζωή μου αν ήμουν σε μικρότερη ηλικία, τι αποφάσεις πήρα τότε, πώς κάποια πράγματα είναι πλέον ανέφικτα για μένα και αν έκανα σωστές επιλογές. Όσο περνάει ο χρόνος συναντάμε στο μονοπάτι μας εμπόδια και πολλές φορές πρέπει να διαλέξουμε ένα μονοπάτι από αυτά που μας προσφέρονται. Εκεί είναι που χρειάζονται οι επιλογές και οι αποφάσεις, μεγάλες ή μικρές. Μπορεί να προκύψουν ευκαιρίες να πάρουμε πίσω τις αποφάσεις μας όσο είναι καιρός, όμως αυτό δεν αποτελεί πάντα επιλογή. Ειδικά όταν προκύπτουν θέματα ηλικίας.
Έτσι φτάνω και στις δικές μου προσωπικές επιλογές. Όλοι οι άντρες έχουμε οραματιστεί έστω και μια φορά στη ζωή μας να σκοράρουμε στον τελικό του champions league, να σπάμε την κιθάρα σε συναυλία και μετά να βουτάμε στο πλήθος. Κάποιοι ίσως σκέφτονται πώς θα ήταν να σχεδίαζαν ένα ταχύπλοο και να κατάφερναν να το υλοποιήσουν, έναν ουρανοξύστη, ένα αυτοκίνητο. Ευτυχώς η ηλικία μου, μου επιτρέπει να ονειρεύομαι. Κάποιες επιλογές είναι ακόμα ανοιχτές. Μπορεί να ακολούθησα ένα συγκεκριμένο μονοπάτι αλλά δεν είναι ποτέ αργά για αλλαγές εφόσον νιώσω ανικανοποίητος ή αν αποφασίσω πως θα ήταν καλύτερο για μένα να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Το ίδιο ισχύει και για τους περισσότερους ανθρώπους. Όσο μεγαλύτερη η ηλικία τόσο πιο δύσκολο να συντελεστούν μεγάλες αλλαγές και όσο κυλάει ο χρόνος τόσο ελαττώνεται το φάσμα των επιλογών.
Το κυρίως θέμα όμως στο μυαλό μας είναι πάντα το κυνήγι της ευτυχίας. Και είμαι βέβαιος πως από μόνο του αποτελεί ικανό κίνητρο για αλλαγές, δύσκολες αποφάσεις ή ακόμα και ακραίες επιλογές. Ίσως να μην καταφέρω να σκοράρω στον τελικό του champions league αλλά δεν έχω μετανιώσει για τις επιλογές μου.
