Αναφέρομαι σε ένα κλασσικό φαινόμενο της ελλάδας. Τη φοβία ότι όταν κάποιος απεργει ίσως να μην έχουμε ποτέ ξανά νερό, ψωμί, γάλα ή βενζίνη, όπως αυτές τις μέρες.
Δυστυχώς δε διαβάζω τα νέα καθώς μοιάζουν πολύ με την ιστορία και προτιμώ το δεύτερο.
Πήγα λοιπόν ο ανυποψίαστος να γεμίσω το άδειο ντεπόζιτό μου. Έλα όμως που η μισή κουναβούπολη ήθελε επίσης να το γεμίσει. Γιατί είχε άδειο ντεπόζιτο; Όχι βέβαια. Απλά φοβάται την έλλειψη βενζίνης. Εντάξει μια απεργία είναι θα τελειώσει, μην άγχεστε. Τελικά η απλή είχε τελειώσει και το λαμπάκι κοιτώντας με ανυπόμονα μου υπαγόρευε να βάλω τη super duper power αμόλυβδη. Έβαλα κι εγώ τη μπετζίνα της formula 1 και ξεχύθηκα στην κίνηση έξω από το βενζινάδικο με 5 ολόκληρα χιλιόμετρα την ώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου