Τα παρανυφάκια, το σκατοσχολείο, και το Πανεπιστήμιο

Καθώς πλησιάζω στο 4ο έτος σπουδών μου θα καταλήξω στην εξής παρατήρηση :

Όλοι μπορούν να θυμηθούν κάποιες καμμένες φάτσες συμμαθητών τους στο σχολείο.
Ναι, καταλάβατε ποιούς λέω, αυτούς που κυνηγούσαν τους καθηγητές από πίσω όπως ακολουθούν τα παρανυφάκια τη νύφη στους χριστιανικούς γάμους. Αυτούς που είχαν μονίμως το χέρι όρθιο για ερωτήσεις σαν να θέλουν να φτάσουν μια κούπα από το ράφι.
Σίγουρα υποψιάζεται κανείς ότι μετά το τέλος του σχολείου και την αρχή των σπουδών τα πράγματα θα έπρεπε να έχουν αλλάξει.
Παρόλαυτά ακόμα και σήμερα, και όταν λέω σήμερα εννοώ σήμερα, στο εαρινό εξάμηνο του τρίτου έτους, υπάρχουν άτομα που κυνηγούν τη νύφη. Που διακόπτουν το μάθημα με μια στοίβα ανούσιων και κατεπέκταση πανηλίθιων ερωτήσεων με μόνο σκοπό να γλείψουν το διδάσκοντα. Η πραγματικότητα όμως είναι σκληρή. Ακούς λοιπόν παρανυφάκι; Στο Πανεπιστήμιο δε βαθμολογούνται τα προφορικά και εσύ ΕΙΣΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ!